Dinsdag 30 juli Salem - Langenargen ... 40 km

Vanuit Salem werd er 9 kilometer afgedaald richting Bodenmeer.
Dat was na de klim van de dag daarvoor natuurlijk prettig. Toen we eenmaal op het fietspad langs het meer waren aangekomen, werd daar bijna niet meer van afgeweken.
Dus wat het klimmen betreft was een betrekkelijk rustige dag.
Mirjam is niet veel af hoeven te stappen.
We zijn onderweg een paar keer afgestapt om van het mooie uitzicht te genieten die het Bodenmeer en de omringende bergen ons bood.

Ook dit keer kwamen wij weer bijtijds bij het hotel aan.
En wat bleek?
Dit hotel, Hotel Seeterrasse geheten, lag direkt aan het meer.
Het deed zijn naam dus alle eer aan.
Er was vanuit het hotel gelegenheid om zowel in het meer als in een naast het hotel gelegen zwembad te zwemmen.
En bij het zwembad was ook een zonneweide met ligstoelen.
Hier werd dus dankbaar misbruik van gemaakt onder het mom van: hoezo fietsvakantie, als je hier lekker kunt zwemmen en luieren.

Woensdag 31 juli Langenargen - Bregenz ... 32 km

Snik, snik, snik.
De laatste fietsdag is begonnen en omdat het aantal kilometers ook niet veel is, zit het er dik in dat we vroeg in de middag in Bregenz zullen arriveren.
En wie schetst onze verbazing over het feit dat er deze dag niet is afgestapt om naar boven te lopen.
Er is deze keer naar boven gefietst.
Nu waren de "heuveltjes" niet zo hoog en niet zo steil, omdat we van Langenargen tot aan Bregenz langs het meer zijn gebleven.
Op het eilandje met de plaats Lindau zijn we een poosje gebleven om de oude stad te bekijken en om te pauzeren.

Tijdens het koffiedrinken op een terras werden we verrast door een soort straatmuzikant die op een oud orgeltje speelde.
Alleen de aap op zijn schouder ontbrak.
Na op het terras genoten te hebben van de koffie en het mooie weer zijn via de oude stad weer doorgefietst richting Bregenz.
Daar kwamen we rond 1 uur aan.
Natuurlijk veel te vroeg.
De koffers waren er nog niet en de kamer was nog niet schoon.
Toen zijn we eerst gaan kijken of de auto er nog stond.
Gelukkig troffen we weer onze auto in oorspronkelijke toestand aan.
Toen zijn we gaan lunchen en heeft een kabelbaan ons naar 1064 meter hoogte gebracht.
Mirjam durfde niet naar beneden te kijken (ontzettend veel last van hoogtevrees), maar het was toch de moeite waard om naar boven te zijn gegaan.
Toen we uiteindelijk weer beneden waren, bleek dat onze koffers inmiddels in het hotel te staan en dat we in onze kamer konden.

Donderdag 1 augustus ... De terugreis

Na een zeer voorspoedige autorit kwamen waren we rond 19:45 uur weer thuis.
We kunnen terugkijken op een zeer geslaagde en zonnige fietsvakantie.

Peter en Mirjam van Bernhoven.